Gelmeyen Müjde!

     ‘’Müjde, Cumhurbaşkanı açıkladı!’’, ‘’Yasa yeniden düzenleniyor!’’, ‘’Meclis komisyon kurdu!’’, ‘’Yasa yolda!’’ gibi cümleleri çokça duyduk son zamanlarda. Çünkü, ne zaman bir yerlerde bir köpek yavrusu katletseler veya bir kediyi boğsalar ya da kuşları vursalar hep bu cümleler dökülüyor ağızlardan. Peki nasıl oluyor da bir türlü çıkmıyor bu yasa?

    5199 sayılı Hayvanları Koruma Kanunu kapsamında tüm canların eşit şekilde yaşamaya hakları var ancak her gün hayvanlara şiddet, tecavüz ve istismar haberleri eksik olmuyor. Neden onları bu denli koruyamıyoruz? Biz insanlar, yeryüzünde yeterince yer kaplıyor ve tüketiyoruz. Onlar da içimizden biri, bir can ancak hakları yok. ‘Ha çıktı ha çıkacak’ diyerek ne kadar zaman geçti ve yüzlerce canımızı kaybettik, bazısı sakat kaldı. Sakarya’da bacakları kesilen ve ölümle sonuçlanan köpek, Konya’da 11 köpeğe şiddet uygulanması, Ankara’da zehirlendirilen yavru köpekler, boynundan demir parmaklıklara asılan kedi, tecavüze uğrayıp atılan başka bir kedi ve daha birçoğu… Bizler haberlerde gördüğümüzde bakamaz, içimiz acırken onlar bu acıyı içlerinde yaşıyorlar. Hangi vicdan bunu yapar ve hangi vicdan buna ‘Dur!’ demez? Beklenen şey bir vahşetin yaşanması mı ya da hayvanseverlerin sokaklara dökülmesi mi? Bizler yaşıyorsak ve nefes alıyorsak aynı şekilde onlar da yaşamalı ve nefes almalı.

     Yüzlerce haber yapıldı, onlarca yürüyüş düzenlendi ama nafile. Yetkililer halen insanları oyalamaya devam ediyor ve hayvanlar sessiz sedasız hayatlarını kaybediyorlar. Artık bu kötülüğün bir sonu olmalı ve gereken yapılmalı. Hepimiz bu yasanın çıkmasını ve hayvanlarımızın haklarının korunmasını istiyoruz. Bizler canlıysak, onlar da canlı ve hepsinin hisleri var. Sessiz kalmamalı ve onların yardımlarına koşmalıyız. Bu, hepimizin görevi.

Yorum bırakın

WordPress.com ile böyle bir site tasarlayın
Başlayın